دوچرخه‌سواری ایران گرفتارِ فقر استعداد و توهم مدال
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۸۰۹۵۸
به گزارش قدس آنلاین، مسابقات دوچرخه سواری جاده قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ در رده های سنی جوانان، زیر ۲۳ سال و بزرگسالان مردان و زنان به میزبانی تایلند به پایان رسید. تیم ایران با هفت رکابزن مرد و پنج رکابزن زن در این مسابقات شرکت کرد و حاصل اعزام این ۱۲ نفر یک مدال را هم برای ایران در بر نداشت و سه نفر از نمایندگان ایران هم اوت شدند و به خط پایان نرسیدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جدا از اینکه رکابزنان موفق به کسب مدال نشدند، انواع حواشی را در این مسابقات از تیم ایران شاهد بودیم. یک رکابزن دیر به شروع مسابقه آمد، یک رکابزن هم پنچر کرد. لباس یکی دیگر از رکابزنان ایران با بقیه نفرات هم‌شکل نبود و ایران ۲۵۰ فرانک سوییس جریمه شد.
دوچرخه‌سواری ایران از سال های خیلی دور همیشه در بخش جاده مدعی بوده است اما رفته رفته با کنار رفتن ستاره های ایران، دیگر کسی به فکر ساختن پشتوانه نبود. تک‌ستاره هایی هم که خود جوش رشد کردند، اسیر نداشتن برنامه شدند و اکنون حاصل آن را در قهرمانی آسیا دیدیم که یک برنز هم به ایران نرسید.
*برهوت استعداد با اعزام رکابزن ۴۸ ساله!دوچرخه‌سواری ایران جدا از بحث بزرگسالان در گذشته حداقل در رده‌های جوانان و زیر ۲۳ سال هم مدال می‌گرفت اما الان حتی آن نفرات نزدیک به مدال هم نیستند. اینکه یک دوچرخه سوار ۴۸ ساله بعد از پایان محرومیتش در مسابقات بالاتر از همه قرار می‌گیرد، یعنی فدراسیون نتوانسته کسی را بسازد که مدعی باشد و این رکابزن را بگیرد.
نکته تاسف‌بار اینجا است، در شرایطی که رکابزنان ۲۳ ساله قزاقستان در ماده‌های المپیکی تایم تریل انفرادی و استقامت جاده که مهمترین ماده ها هستند، دو مدال طلا می‌گیرند، ایران به دلیل نداشتن دوچرخه‌سوار با کیفیت از یک فرد ۴۸ ساله استفاده می‌کند.
از طرفی بارها گفته شد، دوچرخه سواری ایران از کمبود مسابقه رنج می برد و با تعطیلی باشگاه‌ها وضعیت بغرنج‌تر هم شده است اما دریغ از گوش شنوا. بارها اعلام کردیم دوچرخه‌سواری آسیا با سرعت عجیبی در حال رشد است و با یک یا دو مسابقه در سال نمی‌توان این فاصله ایجاد شده با کشورهای آسیایی را جبران کرد.
درست است که رکابزنان در مدیریت قبلی فدراسیون اوضاع بدی داشتند اما در حدود ۱۵ ماه دوره سرپرستی هم خانه نشین بودند و فقط چند مسابقه داخلی داشتند. قبل از قهرمانی آسیا هم شرایط به همین شکل بود و تنها در یک تور ترکیه شرکت کردند، در این شرایط چگونه می توان انتظار داشت آنها در رقابت با رکابزنان قزاقستان که در انواع و اقسام تورهای اروپایی حضور دارند، مدال بگیرند. چرا تصور می‌کنیم با چند مسابقه در سرخه حصار یا جاده فرودگاه می‌توانیم از رکابزنان قزاق که در همین سال ۲۰۲۳ در تورهای اسپانیا، ایتالیا، سوییس و فرانسه شرکت کرده‌اند، سبقت بگیریم و مدال‌آور باشیم؟
از ابتدا هم عنوان کردیم دوچرخه سواری نیاز به پول دارد و هر کسی قدم جلو می گذارد باید با جیب پر بیاید تا حداقل بتواند روی چند رکابزن با استعداد سرمایه گذاری کند در غیر این صورت این چاه که دوچرخه سواری در آن افتاده است هر روز عمیق‌تر می‌شود.
* ناکامی جاکارتا در هانگژو تکرار می شود؟با توجه به حال و روزی که دوچرخه سواری ایران دارد برای بازی‌های آسیایی هانگژو هم نمی‌توان امید داشت. وقتی در این سال ها برنامه ای وجود نداشته و حتی از تعویق یک ساله بازی های آسیایی هم استفاده نشده است تا رکابزنان حداقل کمی آماده‌تر شوند، در این سه چهار ماه باقی مانده هم قطعا نمی‌توان کار خاصی انجام داد. رقیب هایی که ایران در قهرمانی آسیا داشت در بازی‌های آسیایی هم هستند و با این شرایط امیدها برای مدال آوری کم رنگ می شود. دوچرخه‌سواری ایران در بازی های آسیایی 2018 جاکارتا بدون مدال ماند و به نظر می رسد باید در انتظار یک ناکامی دیگر در هانگژو باشیم.
*ایران پای ثابت گاف دادن در مسابقاتفدراسیون دوچرخه‌سواری علاوه براینکه در مسائل فنی باید شفاف سازی کند که دقیقا چه برنامه‌ای دارد تا این رشته را از نابودی نجات دهد، باید نسبت به مسائل حاشیه‌ای تیم هم احساس مسئولیت کند و به دنبال برطرف کردنش باشد. اینکه در هر مسابقه برخی اتفاقات عجیب فقط برای تیم ایران رخ دهد، قابل پذیرش نیست. در قهرمانی آسیا کوهستان، سرپرست تیم ایران شماره ورزشکار را در هتل جا گذاشته بود و در قهرمانی جاده آسیا هم سرپرست و مربی لباس ورزشکار یا زمان برگزاری مسابقه را بررسی نکرده بودند. اگر قرار باشد سرپرست و مربی نسبت به این مسائل بی تفاوت باشند پس چرا برای اعزامشان هزینه می‌شود که در نهایت به گونه ای برخورد کنند انگار این اشتباهات طبیعی است؟
در این مسائل، ایراد به رییس فدراسیون وارد است که چرا افرادی را در کنار تیم نمی گذارد که احساس مسئولیت و توانایی بیشتری داشته باشند. فدراسیون باید تعارف با افراد را کنار بگذارد و جدا از دوستی که با برخی افراد دارد، باید در مسائلی که بیشتر جنبه سهل انگاری دارد تا اتفاق، برخورد جدی کند.
رسول اسدی رییس فدراسیون باید فکر اساسی به حال دوچرخه سواری ایران کند و از هر جنبه آن را سرو سامان دهد در غیر این صورت دوچرخه سواری بیشتر از این در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: مسابقات دوچرخه سواری قهرمانی آسیا فدراسیون دوچرخه سواری دوچرخه سواری ایران بازی های آسیایی قهرمانی آسیا تیم ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۸۰۹۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کریدور ریلی خواف هرات گرفتار تحریم های داخلی است
تین نیوز
مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ایران و افغانستان با بیان اینکه کریدور ریلی خواف هرات، افغانستان را از محاصره خشکی بیرون می آورد و به شبکه ریلی ایران متصل می کند، گفت: این کریدور علاوه بر برنامه ریزی هایی که دولت های متخاصم برای حذف آن داشتند، مانند بسیاری از موضوعات درگیر تحریم داخلی است.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، مصطفی رضایی اظهار کرد: در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران درگیر جنگ کریدورها و سهم خواهی از کریدورهای منطقه ای و ترانزیت بین الملل است، کریدور ریلی خواف هرات، کریدوری استراتژیک که افغانستان را از محاصره خشکی بیرون می آورد. این تعبیر را هیئت حاکمه افغانسان برای این کریدور به کار می برند.
وی با بیان اینکه با استفاده از این کریدور، افغانستان به شبکه ریلی ایران متصل می شود، گفت: این کریدور گلوگاهی است که می تواند تجارت یک سویه ایران و افغانستان را که اکنون تنها به صادرات به افغانستان محدود است، به یک تجارت دوسویه تبدیل کند.
مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ادامه ادامه داد: این کریدور علاوه بر برنامه ریزی هایی که دولت های متخاصم برای حذف آن داشتند، مانند بسیاری از موضوعات درگیر تحریم داخلی هم است. مشابه کریدرو شلمچه - بصره که سه سال پیش با سرمایه گذاری بخش خصوصی در حال آغاز بهره برداری بود اما با لغو قرارداد توسط مدیریت راه آهن، متوقف شد و الان هم بهره برداری از آن متوقف است و چشم انداز مثبتی در حوزه ایفای نقش در حمل ونقل ترانزیت کالا ندارد.
رضایی با بیان اینکه این کریدور هم با مقاومت های شدید در مدیریت راه آهن مواجه شد، افزود: اما این بار تصمیم وزارت راه و دولت بر این بود که کارهای برون مرزی کریدور خواف - هرات توسط کنسرسیوم انجام شود که با موفقیت هم این اتفاق افتاد.
وی درباره اظهارات مسئولان راه آهن مبنی بر بی اطلاعی نسبت به ترانزیت کالا از افغانستان بیان کرد: من به شدت تکذیب می کنم که مسئولان راه آهن می گوید با آنها هماهنگی صورت نگرفته است. به جز مکاتبات متعددی که از جانب دستگاه های دولتی با راه آهن شده، مورخ ۲۰ فروردین ماه نامه ای در مکاتبات خود راه آهن است که یکی از مدیران کل به معاون بهره برداری نوشته که کنسرسیوم بنا به اعلام استانداری خراسان رضوی، قطار وارد کشور می کند.
مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ادامه داد: یعنی از ۱۰ روز قبل مکاتبات راه آهن این را نشان می دهد. این مکاتبه داخلی هم به همان دستگاه های متولی مرز ارجاع شده است. چطور می شود به ادعای راه آهن، قطاری بدون هماهنگی وارد کشور شده باشد، مرزبانی و گمرک آن را پذیرش کرده باشند و تنها در انتظار تاییدیه راه آهن باشد؟
در روزهای گذشته اخباری مبنی بر ورود و توقف اولین قطار ترانزیتی افغانستان - ترکیه به خاک ایران منتشر شد.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت